Aslı'nın başına gelenler Sinan'ın suçu değildi. Ama... Sinan, vefalı bir sevgili gibi günlerce başında bekledi genç kızın. Uyanmasını diledi Tanrı'dan. Yorulmuştu. Umudu gün be gün yitiyordu. Az ötesinde duruyordu Aslı. Elini uzatsa dokunabilirdi. Oysa çok uzaklardaydı şimdi. Doktorlar, uyuyor demişti. Ve tabii aşk cüretkardı. Yolu yordamı, vicdanı yoktu. Aşk değilse bile, belki bir tür sığınak, kaçabileceği, dinlenebileceği bir liman... Uzak değildi. Uyandığında Aslı, o uzaklardayken yaşananlar kelimelere dökülmek durumunda kalacaktı. Sözcüklere dökülenerin çoğu gibi, azalarak.
Popüler yazarlar
Kolektif (5187) Stefan Zweig (373) William Shakespeare (290) Casey Cockerum (268) H. G. Wells (240) Jack London (230) Charles Dickens (207) Franz Kafka (190) Sir Arthur Conan Doyle (181) Jane Austen (172) Lev Nikolayeviç Tolstoy (165) Jules Verne (154) Sabahattin Ali (154) Mark Twain (149) Stephen King (148) Arthur Conan Doyle (133) Fyodor Mihayloviç Dostoyevski (116) Various (114) Oscar Wilde (112) Robert Louis Stevenson (111)